• Barbuda, St Kitts & Nevis

    Met scherpe stuurbewegingen varen we het smalle rif aan de oostkant van Antigua uit. Na de laatste bocht is de rust meteen voorbij. De golven zijn hoog vandaag, zo’n 3 meter, maar Sirena weert zich kranig. Achter ons doet een bui zijn best ons in te halen en we zien de slagregen neerslaan op het water. Maar wij blijven droog, op een opspattende golf af en toe na. We beginnen gereefd maar als na een paar uur de wind nog stevig maar minder vlagerig is, hijsen we de bezaan en ontreven we de genua. Halve wind met windkracht 5 en alle zeilen omhoog; hier is Sirena voor gemaakt. Zes uur…

  • Antigua – Life’s a beach

    Meestal sta ik aan het roer van Sirena als we gaan aanleggen bij een tanksteiger of haven. Dat is zo gegroeid en omdat ik het inmiddels zo veel vaker heb gedaan dan Björn gaat het mij veel makkelijker af, dus we laten het maar zo. Zo verdelen we wel meer taken. Ons schip is vrij moeilijk bestuurbaar en dat zie je er ook wel aan af, dus als we een soepele aankomst hebben krijgen we wel eens een complimentje van de havenmeester. Dat is een leuke opsteker, maar helaas komt het regelmatig neer op “wat knap, voor een vrouw”. Nooit slecht bedoeld of zelfs bewust, maar wel onnodig. Björn doet…

  • Waitukubuli en Karukera

    Dominica is vergeleken met de andere eilanden (en zeker na Martinique) meer ongerept en heel weelderig. Er zijn talloze watervallen en het grootste deel van het eiland bestaat uit jungle. Ook de sfeer in de twee steden waar we waren – Roseau en Portsmouth – was top. Vriendelijke en relaxte mensen, in voor een praatje, dat klassiek eindigt met “ja mannn”. Het museum in Roseau vertelde ons dat het beste dat Columbus had gedaan weer weggaan was, en leerde ons dat de oorspronkelijke naam Waitukubuli is; vrijvertaald ‘lang is haar lichaam’. Dat daarmee het grote hoogteverschil bedoeld worden hebben we geweten. We hadden grote wandelambities op het eiland, maar eerst…

  • Martinique: fanfares en foerageren in Frankrijk

    Martinique is onderdeel van Frankrijk (en dus ook Europese Unie), dus met bekende taal, mobiel abonnement, munteenheid en menukaart. Comfortabel en goed voor onze slinkende voorraden, al voelde het misschien wat minder Caribisch. Maar dat gevoel verdween snel toen we kennismaakten met een lokale speedboot en meedansten op de fanfares van het carnaval. Aankomen in Sainte-Anne en een dag later even verderop in Le Marin was een cultuurshock. Nog nooit zagen we zoveel boten bij elkaar voor anker liggen. In beide baaien liggen elk minimaal 500 boten zich tegoed te doen aan de goed gesorteerde watersportwinkels en supermarkten – voor ons ook de hoofdattractie. Maar (gelukkig) zijn Sainte-Anne en Le…

  • Ongevraagd advies op Sint Lucia

    Als er vrienden op bezoek komen leggen we de steeds maar langer wordende klussenlijst eindelijk opzij en zijn we even ongegeneerd in vakantiestemming. Snorkelen, in de hangmat liggen, door een stadje slenteren, roadtrips, wij waren er helemaal klaar voor! Maar waren we ook klaar voor …slangen?   Voordat we vrienden Raisa en Dirk oppikten op Sint Lucia hadden we een korte stop op Sint Vincent om onze nieuwe bijbootmotor op te halen. De bus in Sint Vincent was een feest voor de zintuigen. In een 12-persoons busje worden rustig 18 mensen gestopt, waarna de ‘conducteur’ nog wel een randje vindt om op te staan of een schoot om op te…

  • Mindelo & Santo Antao

    De laatste dagen Kaapverdië staan in het teken van de oversteek over de Atlantische Oceaan voorbereiden. Dat betekent laatste reparaties en bevoorraden (voor zover dat gaat hier, maar onze bilge ligt nog vol houdbare spullen). Een paar dagen voor oud en nieuw begint onze oversteek. Maar eerst: wandelen op Santo Antao met Peggy! Santo Antao is het groenste eiland van Kaapverdië. Aan de noordkant zijn de rotsen weelderig begroeid, en overal tussendoor wuiven de pluimen van het suikerriet. Het is onmogelijk op de foto vast te leggen hoe mooi dat is. Het is echt een veel natter eiland dan de andere Kaapverdische eilanden; op de laatste dag waren we zelfs…

  • Sodade

    Ons Kaapverdische avontuur begint op Sal; een opvallend kaal eiland. Er groeit nagenoeg niks en behalve zout en vis zijn er geen grondstoffen. Toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten. Palmeira, waar wij aankomen en moeten inklaren, heeft niet veel meer dan simkaartenwinkels en een supermarkt ter grootte van een gemiddelde Nederlandse nachtwinkel voor de locals, en een paar eettentjes en souvenirshops voor het busje toeristen dat dagelijks vanuit badplaats Santa Maria afgeleverd om een dagje met tourcatamaran “Sodade” te varen. Huizen zijn soms mooi en goed onderhouden, soms onafgebouwde krotten, en dat dwars door elkaar. We liepen het dorp in vijf minuten uit, en dan sta je in de…

  • Spanje en Portugal – deel 3 (Portugal)

    Na het vertrek van onze gasten begonnen we aan de uitgestelde klusjes; wassen, boodschappen doen, gas bijvullen (met een kruiwagen de berg op in Cangas), watersportwinkels afstruinen naar dat ene onderdeel. Sinds begin oktober zijn we in Portugal. De Portugese kust is de laatste jaren berucht om aanvallen van groepen jonge orka’s, met name op zeilboten. Ze bijten in het roer of duwen er minuten of soms uren lang hard tegenaan. Geen van de adviezen van andere zeilers lijkt echt iets uit te halen – pingers die hoge piepen uitzenden, rotjes, achteruit varen, diesel/chloor/zand overboord, iedereen heeft wel over een wondermiddel gehoord, maar elk wondermiddel is tot nu toe ontkracht…

  • Spanje en Portugal – deel 2 (Ria’s en bezoek)

    Met de boot veilig voor anker in de baai voeren we met de bijboot naar Rianxo. In de kleine haven zagen we dat de hele vissersvloot binnen lag en dat alle boten mooi gepavoiseerd waren (met vlaggen versierd). Aan land was iedereen op zijn paasbest, de dames een keurige jurk en panty’s, de mannen in pak, en dat in de brandende zon. Wetende hoe serieus veel Spanjaarden het katholieke geloof nemen hadden wij gelukkig ook een keer ons best gedaan en niet ons meest verschoten t-shirt aan. Bij de kerk stond het beeld van Maria de Guadeloupe al klaar, werden er nog even wat zegeningen gedaan en was het blaasorkest…

  • Spanje en Portugal – deel 1 (Coruña en de ria’s)

    Wat?! Al sinds biskaje niets meer geschreven? Nou, ga dan maar even zitten, we hebben van alles beleefd. Toen we de Golf van Biskaje overstaken, deden we dat in de wetenschap dat we een lek hadden. Na het anker ophalen op de rivier de Fal bleek de motor eerst weinig en al vrij snel geen vermogen te hebben. Gelukkig hadden we stroom en wind mee, dus al manoeuvrerend door de smalle rivier konden we met het grote motoronderhoudboek op schoot constateren dat er geen transmissievloeistof meer in de keerkoppeling zat. Uiteindelijk zijn we met een sleepje door de Ruimtevaarder de haven van Falmouth ingetrokken. Een monteur wist ons alleen te…