• Walvissen op Niue

    Afscheid van Maupiha’a was bitterzoet: het was fijn om weer in beweging te komen en we wilden graag naar Niue, maar moeilijk om het paradijs te verlaten. De laatste avond hebben we bij Hina thuis een onvervalste Bonte Avond gehad; vanaf het moment dat ze doorhad dat ik ukulele kon spelen mocht er alleen nog maar gezongen en gespeeld worden…

  • Ia ora na!

    Na de rust en vrijheid van de Tuamotus beleven we de Genootschapseilanden met een dubbel gevoel. Aan de ene kant doen we ons te goed aan de geneugten van Franse supermarkten en stokbroodjes steak-frites bij eetstalletjes aan de weg. Aan de andere kant is het een komen en gaan van jetski’s, toerbootjes en cruiseschepen. Maar als je niet middenin het…

  • Tijd in de Tuamotus

    Ankeren in een atol is echt een feestje. Het water is zo helder dat je vanaf 20 meter diepte al kan scouten naar een goeie zandplek op de bodem om het anker op te leggen, en de paar honderd meter brede strook palmstrand en koraal die je van de oceaan scheidt zorgt ervoor dat je zelfs met harde wind op…

  • Anker op!

    Zo, wij zijn weer ‘boven Jan’! Maar het duurde wel even. Man man man wat hebben wij ons beroerd gevoeld. Koorts, hoofdpijn, pijn in spieren en gewrichten, overgeven, huiduitslag, jeuk, het is allemaal langs gekomen. We deden niet veel meer dan slapen, paracetamollen eten en water drinken. Volgens de RMD-dokter (en Dokter Laura) was het hoogstwaarschijnlijk een tropisch muggenvirus (zika,…

  • Trouble in Paradise

    Ons ankerlier is kapot. Dat is vrij onhandig, aangezien het ankerlier ervoor zorgt dat we ons anker op kunnen halen en ons kunnen verplaatsen. Onze zware boot ligt aan een goed zwaar anker met een zware ketting, dus met de hand ophalen is geen reële optie – we hebben het geprobeerd. En in tegenstelling tot een koelwaterpomp, hydrofoor, dieselopvoerpomp, dynamo…

  • Aangekomen in het paradijs

    We zijn er! Na 39 dagen, 4291 mijl, zes verschillende zeilen en een dagrecord van 143 mijl, zijn we aangekomen bij het adembenemende Fatu Hiva. Stijle rotswanden vol groen, prachtige witte vogels, berggeiten en bij het snorkelen alleen maar onbekende vissen. We liggen in de Hanavave-baai; in het Frans de Baie de Penis, naar de uitstulpende rotsformaties rond de baai.…

  • Update vanaf de Stille Oceaan

    Update vanaf de Stille Oceaan ’s Nachts varen is de eerste keer na een lange tijd altijd erg spannend. Elke keer weer. De boot gaat tekeer op de golven. Als je in bed ligt denk je de hele tijd dat degene die wacht houdt overboord spoelt en als je wacht houdt lijken de golven huizenhoog. In dit geval waaide het…

  • Door (het Panamakanaal)

    Na onverwacht een ruime maand in Nederland, zijn we nu weer in Panama. Terug in de warmte, het heldere water, de andere cultuur. De reden om naar Nederland te gaan was verschrikkelijk, en toch waren er ook veel fijne momenten. Samen kunnen zijn met familie en vrienden, die nog kort daarvoor zo ver weg waren. En weer even voelen hoe…

  • Terug in NL

    Een vriendin vroeg eens “Knijpen jullie jezelf nog wel eens?”. Het had de titel van het volgende bericht moeten worden. We hebben in Guna Yala meer dan ooit het gevoel gehad dat de tijd stilstaat en dat het geluk ons toelacht. Maar het leven loopt wel eens anders. Op dit moment zijn we terug in Nederland, vanwege familieomstandigheden. Wanneer we…

  • Kerst in de Chichahut

    We gaan in Mulatupu aan land om wat verse groenten te kopen. Struinend komen we langs een straat waar een groep vrouwen gezellig zit te kletsen en we worden direct gewenkt dat we erbij moeten komen zitten. Er komt warme chocoladedrank, en de dames laten ons natuurlijk hun mooiste mola’s zien. Mola’s zijn gequilte doeken met prachtig geborduurde geometrische of…