• Inpakken en wegwezen

    Ineens stond ons halve leven op een paar pallets in een kippenschuur. Verhuizen duurt een stuk langer als je niet alles in een doos kiepert en denkt “dat zoeken ze in het nieuwe huis maar uit”. Over álles moest een keuze gemaakt worden. Wegdoen (Kringloop? Marktplaats? Stort?)? Bewaren (Ouders? Zus? Vrienden?)? Meenemen (Echt? Zeker weten?! Is daar plek voor?)? Maar als het dan eenmaal in dozen zit, is het een beetje sjouwen en tetrissen en dan is het maar zo gebeurd! Het grootste deel van de huisraad staat bij de ouders van Linda veilig in een grote schuur, waar het de komende jaren stof mag verzamelen.  Als alle gemakken van…

  • Klaarmaken voor vertrek

    Daar hangt ze, klaar voor tewaterlating. De afgelopen weken hebben we hard geklust én gefeest en nu zijn we klaar voor de echte laatste loodjes voor vertrek: het huis inpakken… De klusjes werden al steeds kleiner. Nieuwe plakletters, de schroef schuren en het laatste laagje anti-fouling; het mag eigenlijk geen naam hebben. De bilge (diepste binnenkant van de boot onder de vloer) ontroesten en verven kostte iets meer ellebogenstoom, maar dat is inmiddels ook gepiept. Donderdag 9 juni hing ze dan eindelijk blinkend in de kraan om weer te water te gaan. Precies op tijd voor ons vertrekfeestje die zaterdag. Géén afscheidsfeestje, want we ontkennen nog even dat we alle…

  • Lassen is als schuifelen

    Sinds we Sirena ruim twee jaar geleden kochten hebben al veel geleerd over staal (“een stalen boot is een project; als je achteraan klaar bent met onderhoud, kun je vooraan weer beginnen” – BB). Bijvoorbeeld hoe je roest herkent, of kan voorkomen (“Wees wijzer dan hout op ijzer” – Olav Cox). Maar lassen? Dat leek ons echt een brug te ver. Maar zeg nooit nooit! Tenminste… niet als Paul de Vries in de buurt is om het te horen, want volgens hem is niets onmogelijk en hij zal het als een uitdaging zien je ongelijk te bewijzen. Paul was Linda’s huisgenoot toen ze beiden nog studeerden en zeilkampen organiseerden, en…

  • Blauw maar voldaan

    We zijn vertrokken! Oké, we zijn nog niet uitgevaren. Sterker nog, de boot staat op de kant. Maar de reis is officieel begonnen. Vanaf deze maand hebben we geen kantoorbaan meer en bestaat onze 9 to 5 uit klussen. Dat hoort bij het vertrekkersleven, dus waarom zou het pas begonnen zijn als je de sluis van IJmuiden verlaat? Het is zelfs extra luxe klussen, met vrienden en familie, en een auto, een bed en een douche onder handbereik. We genieten er nog even flink van. Die douche is nodig. De eerste klus bestond uit het kaal halen van een aantal plekken onder de waterlijn waar de antifouling losliet. Die antifouling…

  • Naaiattelier

    “Wij zijn de meisjes van ’t confectie-atelier, we willen naaien.” Dat liedje was zover de kennis over omzomen en fournituren bij ons reikte. Tot afgelopen januari, want onder het motto “er is altijd wel iemand op Youtube die het voordoet” besloten wij onze eigen bijboothoes te naaien. Eerst even over die bijboot. Een “bijboot” is een sjieke naam voor een praktisch instrument. Het is voor ons het equivalent van een auto, waarmee we naar de kant kunnen als we voor anker liggen en boodschappen, water en was kunnen vervoeren. De meeste bijboten zijn gemaakt van PVC. En PVC kan niet goed tegen UV. Een probleem, als je ermee in de…

  • 8 dagen klusvakantie

    In juni 2021 namen we een weekje vrij om een aantal wat grotere klussen te doen. Om een beeld te geven van hoe klussen op een bijna 50 jaar oude stalen schuit gaat – met twee mensen die niet per se twee linker handen hebben, maar ook niet in de Gamma geboren zijn – heb ik toen een kort dagboek bijgehouden. Aan het weer lag het niet. Na drie maanden maart brak ineens de zomer aan: de hele week 20-30 graden en een strakblauwe lucht. Wat dachten we van tevoren? 1 dag poetsen, bikken roestvrij maken 2 dagen interprotect 1 dag grijze antislip 1 dag opbouw en rand en dan…