• Dushi bezoek

    Sinds ons laatste bericht, uit Trinidad, is er een hoop gebeurd en is er vooral heel veel bezoek geweest. Het blijkt relatief makkelijk te zijn om van Nederland naar de ABC-eilanden te vliegen. Dus niet allen was er gepland bezoek, waarover hieronder meer, maar er was zelfs verrassingsbezoek! Mijn oom Peter en tante Cynthia, die hier toevallig in Curaçao op vakantie waren, kwamen zomaar even op de koffie, en oud-collega Nataly was er voor werk. Zo was Nederland ineens even heel dichtbij!   Voordat dat zover was, voeren we van Trinidad naar Grenada, waar we eerder op doorreis ook al waren, maar wat we nog niet echt bezocht hadden. Ook…

  • Aan de slag op Trinidad

    Vanaf het moment dat Sirena op de kant gehesen werd, zaten we meteen in een lekker ritme. Een typische klusdag begint om 6 uur voor een paar koele uurtjes, gevolgd door een enorme onweersbui rond 11 uur, roti om 12 uur en moe maar voldaan douchen om 16 uur. Een groot deel van de tijd gaat op aan roestige plekken weer goed maken. Doordat er minimaal 6 lagen van verschillende chemische middelen op gaan die elk 3-24u moeten drogen en geen van allen tegen regen kunnen, is het een arbeidsintensief proces. Je moet ontvetten, roest weghalen met de draadstaalborstel op de haakse slijper of als die er niet bij kan…

  • Een jaar onderweg

    De zomer is aangebroken. Het is maar een paar graden warmer dan eerst, maar veel vochtiger en windstil. We hebben het daarom voor het eerst echt heet, snikheet. We zweten peentjes en het warme zeewater biedt nauwelijks soelaas. Tegelijk lijkt de zonkracht nog feller dan eerst; een prikkende hitte die soms zelfs door factor 70 weet te branden. Meestal doe ik dus geen moeite en trek aan boord steeds hetzelfde vod aan; die is toch zo doorweekt. Maar toen ik laatst naar de douane moest om in te klaren was ik even intens gelukkig: eindelijk een schoon en droog shirt. Het waren 10 heerlijke seconden.   Dat het zomer is,…

  • Mindelo & Santo Antao

    De laatste dagen Kaapverdië staan in het teken van de oversteek over de Atlantische Oceaan voorbereiden. Dat betekent laatste reparaties en bevoorraden (voor zover dat gaat hier, maar onze bilge ligt nog vol houdbare spullen). Een paar dagen voor oud en nieuw begint onze oversteek. Maar eerst: wandelen op Santo Antao met Peggy! Santo Antao is het groenste eiland van Kaapverdië. Aan de noordkant zijn de rotsen weelderig begroeid, en overal tussendoor wuiven de pluimen van het suikerriet. Het is onmogelijk op de foto vast te leggen hoe mooi dat is. Het is echt een veel natter eiland dan de andere Kaapverdische eilanden; op de laatste dag waren we zelfs…

  • Oversteek naar Canarische Eilanden

    Na een periode in Portugal van wachten op beter weer en een zieke Björn, zijn we onderweg naar Tenerife, een van de Canarische Eilanden. Op dag 5 zijn we moe en hard toe aan een douche, maar we zitten helemaal in het ritme en zijn gelukkig. We vangen zelfs een bonito, en eten heerlijke ceviche. Met nog net geen land in zicht valt de wind weg en we besluiten te motoren tot er weer wind is. Als we buiten samen het zeil opdoeken horen we ineens vanuit de kajuit een schelle piep, als een fluitketel. Het lampje van het temperatuuralarm brandt…   Aan het begin van de oversteek verlieten we…

  • Zeebenen

    Rond 10u varen we geheel volgens schema de grootste sluis ter wereld uit (nou ja, de kleine jachtensluis die erbij hoort dan). Een bruinvis zwaait ons uit; ons eerste voorproefje op de dolfijnen en walvissen waar we zo naar uitkijken. Bestemming: Ramsgate, VK. Een goede test voor Sirena, waarmee we door corona tot nu toe alleen nog maar een kleine stuk langs de Nederlandse kust hebben gevaren. En dat bleek nodig…   Wat varen betreft gaat de reis schitterend. We varen aan de wind, met windkracht 5 richting Engeland. Zeiljacht Ruimtevaarder met wie we opvoeren is links afgeslagen naar Scheveningen en wordt steeds kleiner. Sirena vaart heerlijk op vol tuig;…

  • Vertrokken

    We zijn vertrokken! Hoewel Linda al langer volhield dat we ‘eigenlijk al vertrokken zijn, want we hebben geen baan en huis meer’, voelt het toch echt een stuk echter als je van je zwaaiende ouders wegvaart.   Het was een pittige laatste week met veel afscheid en een paar uitdagende klussen. Maar het was vooral ook een hele leuke laatste week, want veel bezoek – alle vette kinderhandjes zitten nog als een lief aandenken op het raam van de kooi – en gelukte moeilijke klussen! De elektra bleek de grootste uitdaging. Kabels trekken (zie foto Björn in bakskist; hij is echt door dát gat naar binnen gekomen), 2x 60kg accu’s…

  • Inpakken en wegwezen

    Ineens stond ons halve leven op een paar pallets in een kippenschuur. Verhuizen duurt een stuk langer als je niet alles in een doos kiepert en denkt “dat zoeken ze in het nieuwe huis maar uit”. Over álles moest een keuze gemaakt worden. Wegdoen (Kringloop? Marktplaats? Stort?)? Bewaren (Ouders? Zus? Vrienden?)? Meenemen (Echt? Zeker weten?! Is daar plek voor?)? Maar als het dan eenmaal in dozen zit, is het een beetje sjouwen en tetrissen en dan is het maar zo gebeurd! Het grootste deel van de huisraad staat bij de ouders van Linda veilig in een grote schuur, waar het de komende jaren stof mag verzamelen.  Als alle gemakken van…

  • Klaarmaken voor vertrek

    Daar hangt ze, klaar voor tewaterlating. De afgelopen weken hebben we hard geklust én gefeest en nu zijn we klaar voor de echte laatste loodjes voor vertrek: het huis inpakken… De klusjes werden al steeds kleiner. Nieuwe plakletters, de schroef schuren en het laatste laagje anti-fouling; het mag eigenlijk geen naam hebben. De bilge (diepste binnenkant van de boot onder de vloer) ontroesten en verven kostte iets meer ellebogenstoom, maar dat is inmiddels ook gepiept. Donderdag 9 juni hing ze dan eindelijk blinkend in de kraan om weer te water te gaan. Precies op tijd voor ons vertrekfeestje die zaterdag. Géén afscheidsfeestje, want we ontkennen nog even dat we alle…

  • Lassen is als schuifelen

    Sinds we Sirena ruim twee jaar geleden kochten hebben al veel geleerd over staal (“een stalen boot is een project; als je achteraan klaar bent met onderhoud, kun je vooraan weer beginnen” – BB). Bijvoorbeeld hoe je roest herkent, of kan voorkomen (“Wees wijzer dan hout op ijzer” – Olav Cox). Maar lassen? Dat leek ons echt een brug te ver. Maar zeg nooit nooit! Tenminste… niet als Paul de Vries in de buurt is om het te horen, want volgens hem is niets onmogelijk en hij zal het als een uitdaging zien je ongelijk te bewijzen. Paul was Linda’s huisgenoot toen ze beiden nog studeerden en zeilkampen organiseerden, en…