Vertrokken

We zijn vertrokken! Hoewel Linda al langer volhield dat we ‘eigenlijk al vertrokken zijn, want we hebben geen baan en huis meer’, voelt het toch echt een stuk echter als je van je zwaaiende ouders wegvaart.

Het was een pittige laatste week met veel afscheid en een paar uitdagende klussen. Maar het was vooral ook een hele leuke laatste week, want veel bezoek – alle vette kinderhandjes zitten nog als een lief aandenken op het raam van de kooi – en gelukte moeilijke klussen! De elektra bleek de grootste uitdaging. Kabels trekken (zie foto Björn in bakskist; hij is echt door dát gat naar binnen gekomen), 2x 60kg accu’s uit de boot, 3x 60kg er in, nieuwe zonnepanelen en MPPT-lader aansluiten, alles netjes wegwerken in lasdozen. Vooral Björn heeft enorme kluspunten gescored deze laatste week. De dag voor vertrek zat de schrik er nog even in: doorgebrande walstroomkabel. We hadden toch echt alles correct aangesloten? De oorzaak bleek een losse aardedraad, die vermoedelijk al langer loszat, maar nu er meer vermogen door het systeem ging pas echt problemen gaf. Goedkoop leergeld, want het had veel vervelender kunnen zijn dan een kabel vervangen. We zullen voortaan braaf eens in de zoveel tijd alles checken en niet tegen beter weten in onze kop in het zand steken en denken dat het wel goed zal zitten omdat het netjes in een lasdoos zit weggewerkt.

Er zijn ook wat laatste boodschappen de boot in gegaan… Sirena bestaat nu voor 20% uit staal en voor 80% uit eten en klusmaterialen. Dus de laatste dag stond in het teken van inruimen, wat steeds een zorgvuldige afweging vraagt tussen dingen efficiënt in hoekjes tetrissen en dingen makkelijk voor het grijpen leggen. Maar met dank aan de verschillende opruimoplossingen van de Zweedse bakjesgigant zat ineens alles in een kastje, bank, bakskist of andere holte, en was het schip klaar voor vertrek.

Onze armen uit de kom wuivend naar onze lieve familie, voeren we de haven uit en daarna de Houtribsluis in. Onderweg. Vertrokken. Op reis. Geef het een woord, wij gingen gewoon lekker een stukkie zeilen. Een heerlijk ontspannen tochtje op voor ons bekend water. Inmiddels liggen we, na een tussenstop in Amsterdam, in Nauerna en is het leven aan boord al flink genormaliseerd. De eerste versgebakken cake is al op en er staat op dit moment een brood te rijzen. We vullen onze dagen met kleine klusjes en versgemalen koffie van Linda’s broer en wachten op goed weer om naar Engeland te varen.