Inpakken en wegwezen

Ineens stond ons halve leven op een paar pallets in een kippenschuur.

Verhuizen duurt een stuk langer als je niet alles in een doos kiepert en denkt “dat zoeken ze in het nieuwe huis maar uit”. Over álles moest een keuze gemaakt worden. Wegdoen (Kringloop? Marktplaats? Stort?)? Bewaren (Ouders? Zus? Vrienden?)? Meenemen (Echt? Zeker weten?! Is daar plek voor?)? Maar als het dan eenmaal in dozen zit, is het een beetje sjouwen en tetrissen en dan is het maar zo gebeurd! Het grootste deel van de huisraad staat bij de ouders van Linda veilig in een grote schuur, waar het de komende jaren stof mag verzamelen. 

Als alle gemakken van een modern huishouden door je handen gaan besef je wel even dat het niet alleen vrienden en familie zijn die we zullen missen. Koffie zetten kan prima met de hand en voor de meeste keukenhulpjes hebben we een low-tech variant. Maar er zijn wel een paar dingen waar we met smart aan terug zullen denken de komende jaren. De wasmachine en vaatwasser natuurlijk. Voor Björn met stip op nummer 1: een douche. Voor Linda: de broodrooster.

Terwijl ik dit bericht schrijf rijden we met een zwaar gemoed van een heerlijke laatste dag bij Jelle en Laura met de allerlaatste spullen (nog één Volvo vol) naar ons nieuwe huis. Nog één week. Een week vol afscheid waar we een beetje tegenop zien. De Nederlandse zomerzon doet in ieder geval z’n best om ons op te vrolijken en te laten zien wat er komen gaat.